Już w przyszłym tygodniu rozpoczynają się 15 Międzynarodowe Targi Książki w Krakowie. Jedną z atrakcji będzie wizyta Grahama Mastertona, który przyjechał do Polski w związku z ukazaniem się na rynku książki wydawnictwa Albatros MASTERTON, Piotra Pocztarka, Roberta Cichowlasa oraz Grahama Mastertona.

Dostaliśmy właśnie bardzo miłą informację prasową z wydawnictwa COMM o książce objętej naszym patronatem:

Uprzejmie informujemy, iż w ubiegłym tygodniu w Departamencie Prasy i Informacji Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku odbyła się prezentacja najnowszej książki Aleksandra Janowskiego „Satelita”, polskiego wydawnictwa COMM.
Zebrani z uznaniem wyrażali się o podjęciu przez Autora trudnej problematyki z zakresu działalności ONZ - likwidacji dysproporcji rozwojowych na świecie, w szczególności braku żywności i potrzeby zapewnienia dostępu do czystej wody pitnej, szczególnie w krajach afrykańskich. Podkreślano, iż doskonale służy popularyzacji tego tematu atrakcyjna forma przekazu jaką jest thriller przygodowo - sensacyjny z wartką i ciekawą akcją. Wskazywano, iż Aleksander Janowski niezwykle przekonywująco ukazał w swojej powieści rywalizację wielkich mocarstw i korporacji międzynarodowych o dostęp do złoża strategicznego surowca, łącząc narrację ze wzruszającym wątkiem miłosnym, co niewątpliwie spotka się z uznaniem licznych czytelników.
Na zakończenie Autor dowcipnie odpowiadał na pytania uczestników dyskusji. Opowiedział także o swoich planach twórczych, m.in. przygotowaniach do publikacji kolejnych powieści sensacyjno - przygodowych :”In vitro” oraz” Krzyża Południa”, również poruszających ważną problematykę społeczną.

Statki Ziemi - to trzeci tom cyklu Powrót do domu autorstwa Orsona Scotta Carda. Książka wydana nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka ukazała się już  w księgarniach. My zaś zapraszamy do zapoznania się z fragmentem.

Shedemei była naukowcem, a nie pustynnym koczownikiem. Wygody miasta nie były jej niezbędne – spanie na podłodze czy na stole zadowalało ją na równi z noclegiem na łóżku – ale nie potrafiła pogodzić się z tym, że odcięto ją od laboratorium, jej pracy, wszystkiego, co nadawało sens jej życiu. Wcale nie zgodziła się na dołączenie do tej na wpół szalonej wyprawy. A jednak w tej chwili wdychała suche i gorące pustynne powietrze, kołysząc się na grzbiecie wielbłąda i przyglądając się, jak zad drugiego zwierzęcia przed nią kiwa się w innym rytmie. Skwar i monotonny ruch powodowały, że zrobiło jej się z lekka słabo, a skronie pulsowały.
Kilkakrotnie mało brakowało, by zawróciła. Drogę powrotną odnalazłaby bez większego trudu; musiała jedynie wystarczająco zbliżyć się do Basiliki, a jej komputer podłączyłby się do sieci miasta i wskazał resztę trasy. Sama poruszałaby się znacznie szybciej, może nawet udałoby się jej dotrzeć do miasta przed zmrokiem. A strażnicy z pewnością wpuściliby ją do środka – w końcu nie była spokrewniona ani spowinowacona z żadnym członkiem tej grupki. Wygnano ją tylko dlatego, że zorganizowała suche skrzynie pełne nasion i embrionów, które miały przywrócić część starej flory i fauny na Ziemi. Jedynie oddała przysługę swojej dawnej wychowawczyni, nic więcej – akurat za to nie należał jej się status banity.
Ale właśnie ten ładunek powstrzymywał ją przed powrotem. Albowiem któż inny umiałby ożywić nieprzebrane gatunki przewożone na tych wielbłądach? Któż inny będzie wiedział, którym należy się pierwszeństwo, by zdążyły zadomowić się w ekosystemie, zanim wprowadzi się gatunki z wyższych partii łańcucha pokarmowego?
To niesprawiedliwe, po raz tysięczny pomyślała Shedemei. Ja jedyna w tym gronie wiem, od czego należałoby zacząć… ale akurat dla mnie to żadne wyzwanie. Nauka nie ma tu nic do rzeczy, już prędzej rolnictwo. Znalazłam się tu nie dlatego, że zadanie, które powierzyła mi Naddusza, jest tak bardzo wymagające, ale dlatego, że pozostali są ignorantami i w ogóle by mu nie sprostali.
– Zdajesz się rozgniewana i nieszczęśliwa.
Odwróciwszy się, Shedemei spostrzegła, że u jej boku na szerokiej kamienistej ścieżce pojawił się wielbłąd Rasy. Jej nauczycielki, bez mała matki. Choć nie była naprawdę jej rodzicielką – ani z punktu widzenia genetyki, ani prawa.
– Owszem – odparła Shedemei.
– Z mojego powodu? – dopytywała się Rasa.
– Po części. Ty nas w to wszystko uwikłałaś. Nic mnie nie łączy z żadnym z tych ludzi, chyba że za pośrednictwem twojej osoby.
– Wszystkich nas łączy to samo – zauważyła Rasa. – Naddusza zesłała ci sen, nieprawdaż?
– Nieproszona.

Bohaterowie nowej powieści Marty Magaczewskiej noszą oryginalne imiona, niekojarzące się z żadnym konkretnym miejscem na Ziemi. Lelech, Skomroch, Tabiołka, Lala, Zajc, Koffel, Kauk... Przekształcając klasyka, można zatem powiedzieć, że akcja utworu toczy się wszędzie, czyli nigdzie; obcujemy ze światem pełnym napięcia i grozy, który utracił lub właśnie traci sens. Poczucie tej utraty u każdego z bohaterów jest inne, największe u Koffla, który (czy przypadkiem?) pierwszy kończy życie. Ostatecznie autorka pozwala przeżyć tym, którzy tego sensu do końca, z uporem szukają, nawet jeśli tylko stwarzają sobie iluzję; tragiczni i śmieszni w podejmowanych próbach przetrwania. Bo czy to człowiek decyduje o własnym losie, czy też jest dotkliwie od narodzin skazany – cały z materii, pozostający pod presją ciała, które musi mieć swój kres? Na przekór absurdowi w tym świecie od początku wyczuwalny jest stały rytm, z mocy słowa i sugestywnego obrazu zrodzony.

Już za tydzień - 29 września na księgarniane półki trafią kolejne tytuły, którym mamy zaszczyt patronować. A przyznajemy, że będzie co czytać.
Crimen - Początek XVII wieku, tereny Rusi Czerwonej należącej do Korony. Tomasz Błudnicki wraca do domu po ośmiu latach w rosyjskiej niewoli. Niestety, już w rodzinnych stronach dowiaduje się, że jego ojciec nie żyje. Co gorsza, najprawdopodobniej nie zginął śmiercią naturalną. Zagadkowa śmierć nie daje Tomaszowi spokoju, więc postanawia odkryć prawdę za wszelką cenę…