I znów pierwsza myśl dotycząca książki wydawnictwa Rebis to „świetna na półkownika” - tym razem w dziale z historią. Ale co ja mogę na to poradzić – nawet gdybym chciał. Świat po kolumbie to bardzo ciekawa pozycja i cieszę się że mogę Wam ją przedstawić.

Dość często spotykam się z przekonaniem, że tylko zwycięzcy mają prawo ciekawie opowiadać o wojnach i bitwach. Przegranych się nie słucha, bo nie mają racji. Podwodni Kamikaze to kolejny przykład na to, że czasem jednak warto wyjść poza standard.

Uwielbiam takie książki. O ile pamięć mnie nie myli, to uwielbiałem je jeszcze w podstawówce, czyli mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że minęły już dekady od czasu, kiedy ten rodzaj półkowników zaczął mnie zachwycać.

Za książkę zabrałem się z przekonaniem, że poczytam ciekawą biografię, która dodatkowo, przez większą część lektury, dzieje się morzu. Tymczasem okazało się, że książka jest nie tylko ciekawa lecz także absurdalnie wręcz wciągająca.

To jeden z tych półkowników, które przy kominku witam specjalnie ciepło. Pozwalam im przez chwilę postać na półce i pozwolić na wzajemne przyzwyczajenie. Moje do książki – że ona tam jest – i książki do półki, na której już długo pozostanie.

Już na początku muszę zaznaczyć, że nie jest to książka dla wszystkich. Jest to również książka, którą od lat chciałem przeczytać – choć została wydana dopiero w 2012 roku, to na brak dobrego opracowania tematów w niej poruszanych narzekaliśmy z kolegami już na studiach.

Okładka ze zdjęciem młodzieńca o nordyckim typie urody z blizną na prawym policzku i wojskową czapką z emblematem trupiej czaszki nie zachęcała mnie do przeczytania książki. Po chwili jednak zwyciężyła chęć poznania drugiej strony medalu. Ochotnicy... nie są książką o żądnych krwi żołnierzach Hitlera, ślepo walczących w obronie chorych idei swego Fürera. Autor, Felix Steiner - generał Waffen-SS, twórca i dowódca ochotniczej dywizji „Wiking”, napisał tę książkę dla uczczenia pamięci i bohaterstwa swych towarzyszy broni.

W czasach antycznych pewien śmiałek – nazwijmy go Herostrates – dla własnej chwały postanowił dokonać czynu niesłychanego. Podpalił jeden z siedmiu cudów świata - świątynię Artemidy w Efezie. Przeliczył się jednak, bo karą, jaką na niego nałożono, było wymazanie jego imienia z kart historii. Dziś wydawnictwo Demart wydaje serię „Biografie przeklęte”, z Eligiuszem Niewiadomskim na początek.

Osoby niezorientowane w historii drugiej wojny światowej z przyjemnością zapoznają się z realiami tamtych trudnych czasów, z kolei ci już obeznani w tym okresie będą się rozkoszować szczegółami i trafnymi spostrzeżeniami przedstawianymi przez autora. Nie sposób przejść obojętnie nad losami żołnierzy II Korpusu, czy polskich lotników, a szczegóły z życia generała Andersa, agentki brytyjskiego wywiadu Krystyny Skarbek, tajemniczego Józefa Retingera i innych bohaterów tamtych czasów okazują się być lekturą o wiele bardziej interesującą niż niejeden hoolywodzki scenariusz.

Ostro smagany marynarskim kańczugiem przysiadłem po tygodniach jakże ciężkiego nieróbstwa do kolejnej recenzji. Aby się uniewinnić należy zawsze kogoś oczernić, toteż jest to wina oczywiście wydawcy który bardzo mozolnie wydaje książki tej serii zupełnie nie mobilizując mnie tym samym do działań. Mniejsza z tym jednak wróćmy do samej powieści.