Nie ukrywam, że sięgnęłam po tę książkę z dużym wahaniem, ponieważ nie przepadam za literaturą sensacyjną, ale… zainteresowała mnie postać autorki. Kathy Reichs jest antropologiem, więc istniała szansa, że wątek naukowy potraktuje rzetelnie. No i nie zawiodłam się. Co więcej, książka naprawdę mi się spodobała. Miałam poważne problemy
z oderwaniem się od lektury.

Opasły tom debiutanckiej powieści Davida Wroblewskiego nie prezentuje się zbyt zachęcająco, jak na literaturę rozrywkową, którą przecież reprezentuje. To jednak tylko złudne wrażenie, i dobrze, jeśli mu nie ulegniemy, bo po rozpoczęciu lektury Historii Edgara, można się w niej bez reszty zatopić.

Są twórcy bardziej lub mniej znani. Są tacy, o których wszyscy słyszeli, ale są i tacy, o których nie słyszał nikt. Są również i twórcy, których życiorysy są powszechnie znane, a mimo to i tak potrafią niespodziewanie zaskoczyć jakąś anegdotą, szczegółem, utworem, czy zbiorem prac zupełnie niezwiązanym z głównym źródłem własnej sławy.

Nie pytajcie mnie o czym jest ta książka. Jest ona bowiem o wszystkim i o niczym za razem. Pierwsze co przyszło mi do głowy - i to jeszcze w trakcie lektury - to, że mam do czynienia z szarlatańskiej jakości grafomańskim popisem. Jak inaczej nazwać połączenie w jeden tekst niezliczonej ilości etiudek, które przedstawiają mnóstwo historii, ale razem...

Swoje niezwykle długie podejście do napisania recenzji tej książki mógłbym wytłumaczyć bardzo prosto - „próbowałem”. W końcu książka zawiera również niemałą ilość atrakcyjnych i smakowicie brzmiących przepisów. Więc próbowałem...

Wszyscy twierdzą, że kontynuacje są zawsze gorsze. To prawda, ale w przypadku książek dobrych autorów nawet kontynuacje trzymają wysoki poziom. „Dzienny Patrol” nadal eksploruje w sposób świeży świat znany z pierwszej książki serii „Nocnego Patrolu”, dodając drugie dno sytuacjom i bohaterom przedstawionym w części pierwszej. To prawda, że książka ta mogłaby istnieć, jako zbiór trzech samodzielnych opowieści luźno związanych ze sobą. Pozostawiłaby jednak posmak braku zrozumienia gdyby nie poprzedzić jej lekturą części pierwszej.

Świat Dysku, to już nie tylko seria. To praktycznie instytucja. Postaci, miejsca i zwyczaje znane tak wielu czytelnikom wielokrotnie inspirowały już wydawców, rysowników czy reżyserów. Mieliśmy okazję czytać komiksy, oglądać filmy, brać udział w konkursach wiedzy, czy nawet budować sobie papierowe modele - a wszystko związane ze Światem Dysku.
Najnowszej pozycji związanej z tą serią brakuje tylko jednego elementu - notesu.

„Może gdy opowiadamy swoje historie, one opowiadają nas, ukazując, co w naszym życiu można, a czego nie można wytłumaczyć”.

Nawet w kinie noir zdarzają się takie chwile, kiedy chciałoby się powiedzieć, że gorzej już być nie może, bo już jest wystarczająco fatalnie. To są właśnie te momenty, w których coś idzie katastrofalnie źle i musimy przemyśleć na nowo wszystkie swoje priorytety.

A teraz „sza” jeśli chcesz się czegoś dowiedzieć zacznij od pierwszego kroku. Ucisz się i zacznij słuchać. Magiczne „sza” oznacza więc dla Tuwimów i Nieńców wiedzieć, a słowo „szaman”, tego który posiada wiedzę i potrafi z niej skorzystać, oświeconego przez kontakt z innymi światami.