Indie. Huk dział, upał, ryczenie ginącego bydła, jęki rannych i muchy żerujące na ich lepkich ranach. Żołnierska rzeczywistość której prawa są surowe, a każdy błąd czyni trupem.

Seks, Drugs and Rock 'n' Roll – hmm? Chciałoby się – ale nie będzie tak łatwo – choć autorem książki jest Keith Richards, nie będzie w niej mowy tylko o „nazbyt intymnych podbojach” i dymku w przerwie między numerami...

Bohaterowie książĸi Żółte oczy prowadzą do domu są Czechami. Nie oznacza to jednak, że autorka zaprasza nas na „spacer ulicami Pragi”. Bardzo sprytnie autorka odwraca nasze, europejskie, poczucie egzotyki. Lekturę zaczynamy od poznania Marty i Leny, mieszkanek Brazylii. Dla nich uganianie się za bydłem,trudy życia w dżungli, zmaganie się z klątwami rzucanymi przez tubylców, czy wreszcie – zbrojna obrona farmy przed złodziejami bydła – to codzienność.

Za oknem iście egipskie ciemności, mimo że pora jeszcze wczesna. Widok z za okna nie zachęca do popołudniowych spacerów. Jednak miłośnicy książek nie narzekają. Dzięki temu mogą oddać się swojej pasji. Na najbliższe popołudnia proponuję Ulicę potępionych Andrew Klavan.

Wanda Chotomska jest jedną z autorek, której twórczość towarzyszy mi od dzieciństwa, choć muszę szczerze przyznać, że nie pamiętam, kiedy, po raz ostatni, miałem z tą twórczością kontakt. Podobny problem mam również z określeniem, kiedy, po raz ostatni, widziałem jeża. 30 lutego to właśnie opowieść o jeżach... i o szczotkach.

Czego można się spodziewać po Cyganie? Wydawało mi się, że mam już całkiem niezłe pojęcie, choć nie ulegało wątpliwości, że może mnie on jeszcze zaskoczyć. Przyjaźnie uśmiechnięty pan, który opowiadając o swoich najnowszych wierszach zerkał ponad zsuniętymi na czubek nosa okularami odpowiedział na to pytanie w iście Cygański sposób.

Zapewne nazwisko Davies nie mówi wam wam , ale autorka, po studiach z zoologii na uniwersytecie w Cambridge, jest fachowcem, który z pełnym profesjonalizmem może się wypowiadać na temat komunikacji w świecie zwierząt. Do tego jest to kobieta z fantazją – mieszka sobie z owieczką szetlandzką, którą strzyże kuchennymi nożycami. Hmm... – co tu dużo mówić – ktoś taki z pewnością potrafi przemówić do dziecięcej wyobraźni.

Książkę dostałam akurat w okresie, gdy toczy się zacięta dyskusja o planach wydłużenia wieku emerytalnego. Zapewne dlatego w trakcie czytania przemykała mi myśl: czy ja tej emerytury doczekam… Ale wracając ...

Jeśli chodzi o powieści historyczne to nie sięgam po nie zbyt często. A jeśli już mi się to zdarzy, to książki dotyczą okresów wojen światowych. Z tym większą więc ciekawością podeszłam do lektury książki Więzień.

Świat zdecydowanie oszalał i dzieje się coś zdecydowanie dziwnego. Tym razem nie chodzi jednak o kolejną wypudrowaną część sagi o zniewieściałych przedstawicielach wampirzej populacji. Tym razem świat został opanowany – prawie w całości – przez hordy zombie. Istoty, które porzuciły wszelkie odruchy człowiecze w sposób tak samo definitywny, jak zgnilizna, która odbiera martwe i niepotrzebne już członki...
Że niby już było?